BENİ BAŞBAŞA BIRAK HÜZNÜMLE !...
Yalnız kaldığın anlarda hiç,
Sana efkar basıyor mu ?
Kasvetli bir sis misali;
Yüreğine hüzün çöküyor mu ?
Alıcı göçmen kuşlar ;
Selamımı getiriyor mu?
***
Ayrı dünyaların insanıyız diye,
Hor gördün beni hep yar....
Beddua edemem ben belki,
Ama sana derin kırgınlığım var...
Beni geçecekken fersah fersah,
Sana zalim davranmış yıllar....
***
Senin gibi olamam ki ben zalim...
Sevinmem mi gerek çaresizliğine ?
Unutursun beni demiştin küstahça,
Düşlerime girdin istisnasız her gece,
Sen beni ayrılığa mahkum ettin...
Ben seni şiire mahkum ettim sadece...
Pirüs zaferleriyle işim yok benim;
Beni başbaşa bırak hüznümle !... ( İbrahim ORMANCI )
Not : Resim Şennur Köseli Hanımındır. Kendisine buradan çok teşekkür ediyorum. Bu şiirime bundan güzel resim bulamazdım. Emeğine ve yüreğine sağlık !...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder