25 Şubat 2013 Pazartesi

BİR İBRAHİM ORMANCI ÖYKÜSÜ !...

 
 
 

 

BİRGÜN ŞEHİRDE İNTERNET KESİLDİ !..

 

Günlerdir lodos şiddetli şiddetli esmekte.  Sonunda lodos yaptı yapacağını.  Şehirdeki bütün internet bağlantıları gitti. Baktım karıma, almış eline kitabı okuyor....

 

- Sen saçlarını mı boyattın hatun ?

- Ooo saçımı boyatalı 2 hafta oldu ?

- Vallahi görmedim...

- Görmezsin elbette. Sabahtan akşama değin bilgisayarın başındasın.. Sen gözlük çerçevesini mi değiştirdin adam ?

- Bana sabahtan akşama değin bilgisayar başındasın diyene bakın hele...

- Eline gözüne dursun, yemeği kim yapıyor ?

- Bir haftadır pizzacıdan sipariş veriyoruz ya...

- Hastayım sen neden anlamıyorsun ?

- Hasta olan gider yatar...

- Sen grip olunca neden yatmadın ?

- Ama ben sanatçıyım...

- Hadi oradan elin yabancı kızlarıyla yazışıyorsun...

 

Baktım bu bir aile faciasına doğru gidecek. Canım yurdum gazetelerinde '' Kadına yönelik şiddetin bir yenisi daha eklendi '' diye hakkımda haber yapılacak.. Bu kez oğluma baktım.

 

- Bu kılık kıyafet ne eşşek sıpası ?

- Baba okul kıyafetleri serbest bırakıldı haberin yok mu ?

- Benim niye haberim yok lan ?

- Baba okuldan kağıt verdiler. Sende '' Annen imzalasın '' dedin ya...

- İmzaladı mı ?

- O da facebookta oyun oynuyordu. Onun yerine ben imzaladım...

 

Neyse bu arada kapı çaldı... Baktım 40 yıllık arkadaşım Hasan ve ailesi.

 

- Siz nereden çıktınız ?

- Bu apartmana taşındık ya...

- Benim niye haberim yok ?

- Taşınmadan önce facebookta duyurduk. Seni de etiketledim ya..Asıl ben sana sorayım. Niye gelmediniz bunca aydır ?

- Vallahi görmedim Hasan'cığım. Siz niye gelmediniz ?

- Eeee iş güç. İnternet  kesilince boş kaldık.

 

Sonrasını anımsamıyorum... '' Baba yapma sakin ol '' sesleri arasında.... Evde gördüğüm büütün bilgisayar kablolarını kesmişim... Dizüstü ve masa üstü bilgisayarını pencereden attım. Hadi dizüstünü atarsın. Ama mas üstünü nasıl attım. Ben de şaşırıyorum... Şimdi mi ? Akıl hastanesinde geçen 1 yıldan sonra dağ başında bir köyde bir baraka buldum..Ev ahalisi gelmedi. Çünkü henüz burada cep telefonları bile çekmiyor... Bana arasıra bilgisayarda yazdıkları mektupları geliyor. Onu da köyün muhtarı ayda bir şehire indiği vakit getiriyor. Benim oğlan evlenmiş. Bir torunum olmuş. Benim ismimi koymuşlar. Şehire inip torunumu görmek istiyorum ama yine bilgisayarlara saldırırım diye korkuyorum...Akıl hastanesinde 1 yıl geçirmek hiçte iyi bir şey değil hacı...

 

İBRAHİM ORMANCI

22 Şubat 2013 Cuma

YASEMİN PFORR'UN '' DURUN İNECEK VAR'' KİTABI ÇIKTI !...







Yasemin Pforr, Türk bir anne ve Alman bir babanın kızı olarak İzmir’de doğdu. Üsküdar Amerikan Kız Lisesi ve Boğaziçi Üniversitesi’ndeki eğitim hayatından sonra hemen iş hayatına atıldı.27 sene ticaret hayatının çeşitli kademelerinde görev yaptı. 2010 yılında işhayatını bırakıp yazı yazmaya başladı. O zamandan beri yazdığı denemelerini DURUN İNECEK VAR adlı kitapta topladı. 27 senedir adım adım tırmanarak en üst seviyeye geldiği iş hayatını bir anda bırakan Yasemin Pforr, kitabında bu kararından sonra geçirdiği sürede yaşadıklarını, düşüncelerini, duygularınıpaylaşıyor okuyucu ile. Kitap Cinius Yayınları’ndan çıktı.