Mozart ve Akdeniz
1.
Mozart ve bir Akdeniz imgesi cebimde
Geçip/ gidiyorum mor bir sürgünden
Kiracıyım dağlara ve yağmurlara
Acılar, ölümler ve okyanuslarla ölçüyorum hayatımı
Beni açıklayan sevişken günler yok oldu
Şanlı bir erotizmle yıkıyorum yaralarımı Atlantik’te
Rüzgâra uzattığın memelerini öpüyorum
Dünyanın en güzel ağzı olan ağzını öpüyorum
Çünkü gül kokularına ve aşka tutsaklıyım
2.
Bir kontrabasın içinde oturuyorum sanki
Gelincik tarlalarıyla yırtılıyor cesedim
Tüm fotoğraflarımdan yağmur ve hüzün yağıyor
Sarı tramvaylarla taşınan bir hüzün benimki
Amasya elması tadında fitili. Bu yüzden olsa gerek:
Hep üzgün melodidir benim yüzüm
3
Ne güzel tükettiniz pırlanta gibi gençleri,
hücrelerde
Öldük, sürgün olduk. Ama teslim olmadık hiç ;
Çünkü kelebek kanadından ince dudağımızdaki cigara
Yeni bir çağ doğuyor acının başaklarından
Haydi ! Çıkar geometri defterlerini , renkli kalemlerini
Yeni bir Gökyüzü gereceğiz üzerine
4.
Yıldızların nefes alışını duyuyormusun?
Senin de bir yıldızın var, küçük bir Gökyüzün…
İki sokak arasına sıkışıp kalmış
Kırmızı şarap renginde bir dolunay
Beyaz gömleğinin yakaları arasında sallanıp /durmakta
Tut, onu! Ellerin güvercinlensin
Mozart ve bir Akdeniz imgesi cebimde
Nereye gitsem sürgünüm
Yağmur ve hüzün yağıyor tüm fotoğraflarımdan
Sürgünlerin ise tanrıları yoktur.
ÖZKAN MERT
(Gösteri 134, Ocak 1992)
Özkan Mert Ağabeymize bu şiiri sizlerle paylaşmamıza izin verdiği için çok teşekkür ediyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder