YAZINIMIZIN DELİKANLISI ARAMIZDA !...

BAĞBOZUMU İÇİN GAZEL

göğüsledim dünyanın bin bir fırtınasını
yedeğimde taşırım sabrın filikasını

ne kışlar biriktirdim / ne baharlar harcadım
dörtnala koşuyorum ömrümün ardasını

ayrılık ikliminde şarkılar yarım kalır
yaz geçer, kuşlar ölür, gün döner arkasını

uzanıp öpüyorum gece vardiyasında
kanayan bir çocuğun üzgün mızıkasını

acı verir insana mum kokulu kadınlar
gül rengi ağulardan damıtır ağdasını

dindirmek için gizli yürek sızılarımı
kendi kuytuma çektim kendimin duldasını

atlarım rüzgâr biçti, kervanlarım kırıldı
tek başıma yürüdüm hüznün patikasını

hüzzam çalıyor yine, şimdi göç zamanıdır
son kuşlar da terk etti şiir kasabasını

iksir taşıdım sana sarı ırmak boyundan
geçtim ipek yolu’ndan aşkın maverasını

ey aşut, ne işin var yakıcı kum çölünde
bırakıp gidiyorsun yaşam macerasını

Ankara, Nisan 2001

ATTİLA AŞUT

Attila Aşut'u bilmem nasıl anlatsam ? Kimileri gibi ; başkalarına yaranmak, köşe kapmak yerine herzaman dimdik duran bir usta...Ödünsüz bir dil aşığı. Tanımaktan onur duyduğum ağabeyim...AzizNesin'in başyazar'ı olduğu Aydınlık'ta aforizmalarıma köşesinde yer vermesi yaşam boyu unutmayacağım bir onurdur.

Kendisinin bana yolladığı iletiyi aynen yayınlıyorum...İyi ki varsın Attila Ağabey sizi seviyorum !...

İbrahim ORMANCI

　

'' Sevgili İbrahim,

Gönderdiğin bağlantı adresinden girip "Kontra Edebiyat" sayfasına göz gezdirdim. Senin içtenliğini, sıcaklığını yansıtan "kendi halinde bir blog".İsteğine uyarak, kitabımda yer almayan bir şiirimi paylaşıyorum.

Bilgisunar üzerindeki yüzlerce sitede yazılarım şiirlerim yayımlanıyor. Ama birkaçı dışındakiler, benim bilgim ve iznim dışında yapılmış işler. Sen, emeğe saygılı bir kardeşimiz olarak, yayımlayacağın yazı ve şiirler için yazarlarından izin isteme inceliğini gösteriyorsun. Salt bu tutumun bile, yaptığın işin ciddiyetini kanıtlamya yeter.

Başarılar diliyor, sevgiyle kucaklıyorum.

Attila Aşut ''

HATİCE OLGUN'DAN BİR ŞİİR !....

Ölü taklidi

Yine sus pus olmuş önümde, Ölü taklidi yapıyor aşk. Yemiyor, içmiyor, kımıldamıyor. Göğsüne bastırıyorum bir gayret, Kalbini dinliyorum telaşla, Atmıyor. Yine ölü taklidi yapıyor aşk, Annemin yaptığı gibi çocukluğumda... Sarsıyorum, üstüne kapanıyorum, ağlıyorum “Ölme!” diyorum. Gıdıklıyorum ayak altlarından, Gülmüyor. Yine ölü taklidi yapıyor aşk, Aklınca bu yolla ceza veriyor. Beni biliyor, "saftır o" diyor, pusuda bekliyor, Belli etmeden kıs kıs gülüyor. Bu kez mezar kazıyorum ardından, Bilmiyor.                        Hatice Olgun Twitter'da kendisini ve şiirlerini tanıdığım Hatice Olgun kardeşime bir şiirini yayınlamama izin verdiği için çok teşekkür ediyorum. Kendisinin sitesine girip yazı ve şiirerini görmenizi salık veririm. http://www.haticeolgun.com