YENİLMENİN ŞİİRİNİ YAZDIM BEN !...

Sen bir kez kazandın,
Ben yenilmiştim evet !...
Kabullenmek güçtü,
Kabullendim...

YENİLGİYE DAİR !...

Oturdum ,
Yenilginin şiirini yazdım..
***
Sen beni getirdin dize,
Ben sana yanıt verdim dizelerimle...
***
Sen illüzyon görüyorsun,
Beni yendiğini sanıyorsun...
Bense içimdeki aşkı yaşatıyorum,
Şiirlerimle !...
***
Tarihin çöplüğünde durur hala ,
İstiflenmiş Pirüs zaferleri...
***
Sen güçlüydün , zalimdin,
Günü kurtarıyordun,
Ben acı çekiyordum belki ,
Ama yarına uzanıyordum !...
***
Ben öğrendim sevgili,
Kabullenmeyi, yenilmeyi,
Sende öğrenmiştir artık,
Bir şairin yenilmeyeceğini !... ( İbrahim Ormancı )

HACER 3

HACER 3

Babası Hacer
Koymuştu adını,
Şimdi adından utanıyor...
Lili dedirtiyor kendine,
Newyork'ta
Kendi halinde yaşayan Emma ,
Emine diye değiştiriyor mu,
Adını hiç...
Offf Hacer yaa !



 ( İbrahim Ormancı )

ÖLÜRÜM ELBET BİRGÜN !..

ÖLÜRÜM ELBET BİRGÜN !..

Ölürüm elbet birgün ,
Bütün canlılar gibi ben de...
***
Hiç bir çocuğun,
Gözyaşı dökmediği bir dünyada,
Ölmek isterim yalnız !...
***
Ve kimsenin kul hakkı,
Kalmasın bende...
Hak yemek istemem çünkü...
***
Ölürken son soluğumda,
Zalimlere seslenmek isterim,
'' İşte geldim, gidiyorum ;
Hoşçakalın iki gözüm !.. '' !.. 


( İbrahim Ormancı )

ECEM

ECEM
Yaşamak varken daha,
Şimdi nereden çıktı bu ölmek ?
Aşkolsun sana aşkolsun ,
Böyle varmıydı bizi bırakıp gitmek...
Belki dünya yine dönecek,
Belki zaman yine geçecek,
Kimse unutmayacak seni ,
Kimse dolduramayacak yerini...
Güneş sensiz hergün doğacak belki,
Ama '' Bu dünyadan Ecem geçti '' diyerek !...

İbrahim Ormancı

BİR DE YAĞMURA BU PENCEREDEN BAKIN !....

YAĞMUR !...


Her yağan yağmur
Ürkütür beni nedense
Çatısı akan evleri düşünürüm...
***
Siz siz sahi çocukluğunuzda,
Çatısı akan bir evde,
Yarınki dersinizi çalıştığınız oldu mu ?
***
Peki okula giderken,
Yırtık ayakkabınız su aldığı için,
Arkadaşlarınızdan utandığınız oldu mu ?
***
Peki peki yağan yağmur yüzünden,
Çapaya giden babanız ,
Eve erken döndüğünde,
Sevinemediğiniz oldu mu ?
- Yevmiyenin yarısı kesilmiş diye -
***
Yağmur rahmettir, berekettir ,
Hepsi kabul...
Sizce de yağan yağmur,
Romantizmdir belki,
Ama yağmur bana göre biraz da,
Çatısı akan ev ,
Su alan yırtık ayakkabı ,
Ve yarısı eksik yevmiyedir...
Ben yoksul çocukluğumu,
Unutmam, unutamam ki !... ( İbrahim Ormancı )

POSTA GAZETESİNDE ÇIKAN BİR ŞİİRİM !...

YER ÇEKİMSİZ AŞK !...

Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Newton bir elma ağacının altında
Hafiften bir şekerleme yaparken
Kafasına dannk diye bir elma düşmüş
Bizim Newton yer çekimini bulmuş

Bense Türkiyeli şair İbrahim Ormancı ;
Bundan yüzyıllar sonra
Seni düşünürken
Ki biraz da çakırkeyifim
Hafiften bir şarkı mırıldanıyorum
Lay loy lom...
Zaman ve mekandan münezzeh
Yer çekimsiz aşkı buldum. 

İBRAHİM ORMANCI


Posta Gazetesinde Halim Bahadır'ın köşesinde çıkan bir şiirim....

ŞAİRLİĞE GÜZELLEME !...

İYİ Kİ ŞAİRİM !...

Annem beni '' paşa oğlum '' diye severdi,
Paşa olamadım...
Büyüyünce ne olacağımı soranlara,
'' Doktor olacağım '' yanıtını verirdim,
Doktor da olamadım...
Kendimi bildim bileli gazete alırım,
Ne İletişim Fakültesine gidebildim,
Ne de gazeteci olabildim...
***
İyi bir evlat olabildim mi,
Bilmiyorum...
İyi bir baba olabildim mi,
Onu da bilmiyorum...
Çok sevdim belki,
İyi bir aşık ta olamadım...
Ama ama...
Biliyorum iyi bir şairim,
- Lütfen ukalalık saymayın ne olur -
Çünkü hiç şiiri satmadım...
***
Paşa olamadım ne gam,
Ama çok şükür, çok şükür...
Kimsenin maşası da olmadım...
Bazen en sevdiğime bile,
İtiraz edebildim...
Ben ömrüm boyunca,
Yalnızlığın ilmini okudum bu yüzden...
***
Her şeyden önemlisi,
Nedir biliyor musunuz sahi ?
Her yazdığım dize,
Bütün öksüz,
Bütün yetim çocuklar,
İçin yazıldı biraz..
İyi ki şairim !...( İbrahim Ormancı )