SUSMA !...
Ağlamaktan şişer ya bazen,
İnsanın gözleri…
Hani, yumruk yemiş gibi,
Olursun ya karnına…
O anda senden daha çaresiz,
Bir insanın olduğunu anımsar,
Şükredersin haline..
Birden yüreğinde,
Şimşekler çakar,
Sözcükleri bitirmedin henüz ,
Şairim ; sakın susma !...
---
Çünkü sözcükler şaire ,
Hiç ama hiç küsmez….
Biz soluk aldıkça,
Söyleceğimiz kelam bitmez…
En iyi şiirini yazamaz ,
İnsan hiçbir zaman…
Teslim olmadık henüz,
Şairim ; sakın susma !... ( İbrahim ORMANCI )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder