BEDİA BALSES'TEN BİR ŞİİR ; SENSİZLİK KORKUSU !...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SENSİZLİK KORKUSU

 

KALDIRIMLARA YAĞMUR DÜŞERDİ

SEN KAHVENİ UZAKLARA DALARAK İÇERDİN

MİS GİBİ KIZARMIŞ EKMEK KOKARDI MUTFAK

EVLERİMİZ KONFORSUZ, ODALARIMIZ KLİMASIZ

VE BİZLER TELEFONSUZDUK

BÜTÜN İFADELERİ TAŞIRDIK SURATLARIMIZDA

ÖPER, SEVER, AĞLAR, YAŞARDIK

 

KALDIRIMLARA YAĞMUR DÜŞERDİ

DAHA BİR SOKULURDUM CEKETİNİN ALTINA

GÖMLEĞİNDEN MİS GİBİ KOKULAR YAYILIRDI

SOĞUK KIŞ SABAHLARI ELLERİM

NEFESİNLE ISNIRDI

NANE KOKAN GÜLÜŞÜN ISLIĞINDA SAKLIYDI

 

KALDIRIMLARA YAĞMUR DÜŞERDİ

CEKETİNİN ALTINDA KALBİM KIPIR KIPIR OLURDU

ARABASIZLIK, ISLANMAK , GEÇ KALMAK DEĞİL

BENİ SENSİZLİK KORKUTURDU

 

 

BEDİA BALSES

 

 

 

Not : Bu şiiri hemen gördüğümde KONTRA EDEBİYAT'ta yayımlamak için Sevgili Bedia Balses'ten izin istedim. Kendisi bu izni verdi. Ama henüz şiirin başlığı yoktu. Bedia Balses ; şiirlerine başlık bulmakta zorlandığını ifade etti. Yine de '' Sensizlik Korkusu '' ismi kendisinden çıktı. Sevgili Bedia Balses'e çok teşekkür ediyor ve sevgilerimizi yolluyoruz.

IŞIK SUNGURLAR'DAN İKİ ŞİİR !...

 

 

 

 

 

yeni kalana

 

kabuğuna çekilmiş rüyaların içinde anmıştım adını

gözkapaklarının dünyaya sırt çevirdiği gecelerde.

yağmur bana unutturdu adımı

geçmiş sanılanların güne ait olmaya çalışan izlerinde.

kaşıma dikilen her sözün ilk hecesinde duydum

adının adıma karışan acısını

sonra dedim

yorgun ve biraz da yitik ;

 

hangi ölüm eskir ki      ( IŞIK SUNGURLAR )

 

 

 

 

Yen

 

belki çok duydun ya da hiç

kırmızı bir yorganın altında birikmişti dualar

oysa kılıfına uydurulmuş günlerdeydik

sonbahar başka bir şehirde başlamıştı

gün kısa, sessiz ve yenik

 

bana olmadığım yerlerimden saldırdılar       ( IŞIK SUNGURLAR )

 

 

Sevgili Işık Sungurlar kardeşimize çok teşekkür ediyoruz.

 

İBRAHİM ORMANCI'DAN BİR İZMİR ŞİİRİ ; İZMİR KOKUYORSUN !...

İZMİR KOKUYORSUN !...

Ne sümbül,

Ne de nergis ;

İzmir kokuyorsun yarim !...

Sen sen Kordon oluyorsun geceleri,

Ben ise Karşıyaka...

Yakamozlar yazıyor sevdamızı...

***

Göz Göz Göztepe'nin sahillerinde ...

Bir  '' Kalimerhaba '' yolluyorum ;

Atina'daki Yorgo Dostuma ;

İzmirli olduğuma şükrediyorum,

Yokluğun, acının gezdiği bu dünyada ,

Yaşayıp gidiyorum be dostlar ;

Arada kaynıyorum bu hengamede !...

( İbrahim ORMANCI )

ESKİ BİR İBRAHİM ORMANCI ŞİİRİ !....

Not : Hürriyet Ege'de 2011 yılında yayımlanmıştır.

2014 YILININ İLK İBRAHİM ORMANCI ŞİİRİ !...

KARDEŞ ÖLÜM NE ?

Gittikçe yaklaşıyorum menzile,

Yanıtsız sorular beynimde üşüşüyor...

Pat diye bir soru sorasım var ortalığa,

Kardeş ölüm dediğin ne ?

Hadi yanıt verdin ;

O zaman yaşamak ne ?

Bu tamah, bu hırs, bu zulüm,

Bu yalan saltanatı ne kardeş ?

Eğer hepimiz faniysek,

Eğer hepimiz öleceksek,

Bizi ayıran rütbeler ne,

Heeey nereye kadar biçare,

Kaçma, soruma yanıt ver,

Kardeş ölüm ne ? 


( İbrahim ORMANCI )